شادروان محمدتقی صبوری ملقب به ملک الشعرا بهار در ۱۲ ربیع الاول ۱۳۰۴ ه. ق. برابر با بیستم آذرماه ۱۲۶۵ شمسی در شهر مشهد به دنیا آمد. پدرش میرزا محمد کاظم صبوری فرزند حاج محمدباقر کاشانی رئیس صنف حریربافان مشهد بود ولی وی حرفه پدری و اجدادی را مانند سایر برادران خود دنبال نکرد و در مشهد به تحصیل ادبیات و زبان های عربی و فرانسه و نیز فقه و حکمت پرداخته و در عصر خود یکی از فضلای مشهور خراسان به شمار می آمد. صبوری شعر را به سبک امیرمعزی میگفته و در ساختن قصیده استاد بوده است تا به جایی که از ناصرالدین شاه قاجار فرمان ملک الشعرایی آستان قدس رضوی را دریافت کرده است.
مادر بهار از یک خانواده بازرگان اهل گرجستان بود که در جنگ های روس و ایران با جمعی دیگر به دست عباس میرزا نایب السلطنه به اسارت ایران آورده شده و به دین اسلام گرویده بودند.
بهار از سنین کودکی و در زمان حیات پدر قریحه ادبی خود را به منصه ظهور رسانید…..