دیوان شمس تبریزی یا دیوان کبیر، دیوان مولانا جلال‌الدین محمد بلخی شامل غزل‌ها، رباعی‌ها و ترجیع‌های اوست. دیوان شمس تبریزی در عُرف خاندان مولانا و سلسلهٔ مولویه در روزگاران پس از مولانا با عنوان دیوان کبیر شناخته می‌شده‌است. گویا آنچه در تداول مولویان جریان داشته‌است همان دیوان یا غزلیات بوده‌است و بعدها آن را دیوان کبیر نامیده‌اند. همچنین عنوان دیوان شمس تبریزی یا کلیات شمس تبریزی نیز از عنوان‌هایی است که در دوره‌های بعد بدان داده شده‌است، به اعتبار این که بخش اعظم این غزل‌ها را مولانا خطاب به شمس‌الدین تبریزی سروده‌است.  دیوان کبیر مشتمل بر قصائد و غزلیات و مقطعات فارسی و عربی و ترجیعات و ملمعات از گفتار مولانا جلال‌الدین محمد بلخی با تصحیحات و حواشی بدیع الزمان فروزانفر است. دیوان کبیر در چاپ تصحیح‌ شده فروزانفر شامل ۳۶۳۶۰ بیت، ۳۲۲۹ غزل، ۱۹۸۳ رباعی و ۴۴ ترجیع‌بند است. در اینجا جلد دوم دیوان کبیر را می‌خوانید.