باچِه هُوشیار. وختی یگ باچه بَلدِه دِیدونِ آغِیلِ دِیگه موره، اُو مردُمِ امزُو آغِیل ره وَحشت زَده مِینگره و تَعجُب مُونه. مردُمِ امزُو آغِیل از دِیدونِ یگ چِیزی که هرگِز اُو ره نَدِیدُد تَرس خورده و اُو ره خیالِ یگ حَیوانِ خطرناک کده. اوخته اُو قد فامِیدهگی خُو و قد نِشو دَدو اُونا ره کومک مُوکُنه که دَ بَلِه ترس خُو زور شُنه. اِی قِصه یگ قِسمتِ از قِصه های گُفتاری قدِیمی از آسیای مرکزی اَسته که کَلوتر از یگ هزار سال قدامت دَره. اِی قِصه از طَرِیقِ سرگرمی جنبه های جالبِ رفتار های بشر ره بَلدِه بَچکِیچا معرفی مُوکُنه و بَلدِه ازوا تَوانایی ازی ره مِیدیه که امی چِیزا ره دَ زِندگی روزمرِه خُو پَی بُبره. اِی یگی از بسیاری قِصه های اَسته که از متن نوِشته های تَصوفی دَ وَسِیلِه نوِشته کُنِنده و آگاهی دِهندِه افغانی دَ نامِ اِدرِیس شاه جم آوری شده. اِی قِصه دَ اِینجی دَ عِنوانِ یگی از سِلسِله کِتاب های شی بَلدِه خانِنده های جوان پیش کش شُده.

باچِه هُوشیار- داستان کودک به لهجه‌ی هزاره‌گی