وخت ادی یی غڎٲ ته تر یی قشلاق سوْد، دی قشلاق مردم ته لپ ښاجی جن اتورخطا وینت. حیروْن ته سوْد. وٲڎېن پېښکی دسگه یی حیووْن خطرناک ات ښاجی جن هچٿ وینچ نه ڤِڅ. ید غڎٲ یی خو دوْنش قتی ڤٲرڎاد دېڤرد کوْمک کښت تا دگه وٲڎ ښاج مه ڎێرېن.
یم قصه از ڎیس ڎیس ڤصه ېن مردم ات نڤشیج افغان ادریس شاه یی مَم از شفایی ات کتابی افغوْنستوْن، �آسیایی مرکزی ات شرق میانه جٲم چوږج. بېښدی ازهزار سالی اِکم قصه جووْنېن ات یاشېن ساعت تېر چوږج ات یی فکری یی وېڤ مٲغځند پتێوج.