چار سال است که دختران افغانستان از آزمون کانکور، از آرزوی دانشگاه و از حق سادهٔ نشستن بر کرسی‌های علم محروم مانده‌اند. اما سکوت همیشه به معنای خاموشی نیست. «کانکورنامه» مجموعه‌یی از هشت نامه است؛ صداهایی که از پشت دیوارهای بلند تبعیض و استبداد برخاسته‌اند، از دل درد، از عمق دلتنگی و از ایمان به روزی که این دیوارها فرو می‌ریزند. این نوشته‌ها تنها روایت اندوه نیستند؛ بیانیه‌یی برای ماندن، امیدواری و ساختن فردایی‌ست که در آن، هیچ دختری پشت درهای بسته اسیر نمی‌ماند. نوشته‌هایی را که در این مجموعه می‌خوانید از قلم اعضای باشگاه ادبی درخت دانش تراوش کرده و احساسات و امیدهای آنان را بازتاب می‌دهد.