سید محمد بن یوسف گیسودراز از عرفای قرن هشتم و نهم هجری قمری است. وی که از مشایخ بزرگ سلسله چشتیه به حساب مي‌آید در 721 هجری قمری به دنیا آمده است. او اصالتاً اهل هرات  بوده است. پدر گیسودراز از مریدان نظام‌الدین اولیاء بوده و گیسودراز سال‌ها خدمت وی را می‌کرده و بعدها جانشین او می‌شود. در هنگام حمله تیمور به هند وی از هرات رفته و در شهرهای متعددی سکونت می‌گزیند و در نهایت در گلبرگه اقامت گزیده و مورد عنایت فیروز شاه بهمنی قرار می‌گیرد. وی در همین شهر در سال 825 هجری قمری وفات یافته است. گیسودراز در تصوف دارای مشرب خاصی بوده و هم عین القضاة همدانی و هم ابن عربی را مورد انتقاد قرار داده است. وی اصول صوفیه چَشتیه را تفسیر و شرح کرده است.