شعر: مرزا عبدالقادر بیدل
آواز: استاد واصف باختری
همه کس کشیده محمل به جناب کبریایت\من و خجلت سجودی که نکرده‌ام برایت

نه به خاک دربسودم نه به سنگش آزمودم\به کجا برم سری را که نکرده‌ام فدایت

نشود خمار شبنم می جام انفعالم\چو سحر چه مغز چیند سر خالی از هوایت

طرب بهار امکان به چه حسرتم فریبد\به بر خیال دارم گل رنگی از قبایت

هوس دماغ شاهی چه خیال دارد اینجا\به فک فرو نیاید سر کاسه گدایت
به بهار نکته سازم ز بهشت بی‌نیازم\چمن‌افرین نازم به تصور لقایت

نتوان کشید دامن ز غبار مستمندان\بخرام و نازها کن سر ما و نقش پایت

نفس از تو صبح خرمن نگه از تو گل به دامن\تویی آنکه در بر من تهی از من است جایت

ز وصال بی‌حضورم به پیام ناصبورم\چقدر ز خویش دورم که به من رسد صدایت
نفس هوس خیالان به هزار نغمه صرف است\سر دردسر ندارم من بیدل و دعایت