در ترویج خوانش، پنج موضوع – اشتغال به مطالعه، ادبیات باکیفیت، شیوه‌های مؤثر تدریس خوانش، مشارکت خانواده و اجتماع و سواد دیجیتالی – در حال حاضر برای آموزگاران و کارشناسان سواد در سراسر جهان از اهمیت جهانی برخوردار است؛ اما مسایل محلی‌‌ای هم وجود دارد که آموزگاران سواد در جاپان براساس مقتضیات محلی خود باید به آن‌ها بپردازند. البته بدون شک این مسایل و راه برخورد با آن‌ها، متفاوت‌تر از مسایلی است که مثلاً در پولند، ارجنتاین، فنلند و امریکا بروز می‌کند. برخورد مشخصی که بتواند برای همه کارآیی داشته باشد و در آموزش سواد از آن بهره گرفته شود، وجود ندارد. آموزش با‌کیفیت سواد که به دانشجویان کمک کند شهروندان مسوولی به بار آیند، چنان‌که در شصت سال گذشته و بیش‌تر از آن بوده است را می‌توان در کار با کودکان در صنف پیدا کرد، نه در نصاب‌های نوشته شده سوادآموزی.