افلاطون یکی از بزرگترین فیلسوفان آتنی در عصر یونان باستان است. بعضی او را بزرگ‌ترین فیلسوف تاریخ می‌دانند. او شاگرد فیلسوف بزرگ سقراط بود و بعدها خود برای ارسطو استادی کرد. این سه تن در کنار هم سه تا از بزرگترین فیلسوفان یونان را تشکیل می‌دادند. از مهم‌ترین نظریه‌های افلاطون می‌توان به فیلسوف-شاه و نظریه‌ی مثل اشاره کرد. آثار افلاطون معمولا به صورت مناظره (گفت و شنود و یا دیالوگ) است. به همین دلیل بعضی آثار او را دارای بار دراماتیک و وجه نمایشی می‌دانند. برای مثال مهم‌ترین کتابی که از او به جای مانده یعنی جمهور، گفت‌و‌گوهای سقراط با افراد دیگر است که نام دقیق تمامی این افراد آورده است و موضوع گفت‌و‌گوها پیرامون مسایل مختلفی مانند مرگ، عدالت، تقلید و ... است. کتاب دوره آثار افلاطون شامل تمام رساله‌های این فیلسوف بزرگ است و موفق تمام آن‌ها را در یک مجموعه، برای کسانی که علاقه به خواندن همه ی آثار افلاطون دارند جمع آوری نماید. این کتاب در چهار جلد به چاپ رسیده است. جلد اول شامل رساله هایی چون: ۱ - آپولوژی، ۲ - کریتون، ۳ - پروتاگوراس، ۴ - لیزیس (دوستی)، ۵- لاخس (شجاعت)، ۶- خارمیدس (خویشتن داری)، ۷- اوتیفرون (دینداری)، ۸- گرگیاس (فنّ سخنوری)، ۹- منون (فضیلت-قابلیت)، ۱۰ - مهمانی (عشق)، ۱۱ - فایدون (جاودانی روح)