شاعر، رمان‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس فرانسوی بود که فعالیت سیاسی نیز داشت. در سال‌های آغازین زندگی، ولگرد و خرده‌ مجرم بود اما بعدها به نویسندگی روی آورد. هدف از ارائه اين مقاله بررسی نمايشنامه سیاه زنگی ها (سیاها) از طریق روی‌کرد گفتمانی و نشانه- معناشناختي جهت تبيين شرايط عبور سوژه به ابرسوژه يا به ناسوژه می باشد.در نمايشنامه سیاه زنگی ها (سیاها -سیابرزنگی ها)، ژان ژنه سعی دارد نشان دهد چگونه سوژه ها در چالش گفتمانی با هم رديفان خود امکان عبور از وضعيت سوژه بودن به ناسوژه شدن را مي يابند. سوژه در دنيای معاصر دستخوش انواع آسيب ها است. او سوژه را با تمام هيجان ها، نفرت ها، حسادت ها و لغزش هايش در وضعيتی متزلزل نشان مي دهد که هويت سوژه بودنش را دچار خطر مي کند. به همين منظور ژنه با ارائه وجوه چندگانه سوژه ها (سياه پوستان با واکس، شخصيت هاي تصميم گيرنده پشت پرده، سياه پوستاني که با ماسک به هيات سفيدها درآمده اند و سياه پوستانی که به آنها بي رنگی تجويز شده است، ما را با وجوه متناوب گفتماني هزارتو روبرو مي سازد که تضاد سياه و سفيد، دستگاه قدرت و سياست زمانه را به ريشخند می گيرد. www.nbookcity.com