فصل دوم - ماده:

آب

ساینس روش دیدن اشیا است، راه سوال کردن و یافتن جواب آن از طریق تفکر، از طریق آزمودن (تجربه کردن ) و از راه آموختن از تجارب و آزمایشات مردمان دیگر.

دانشمند یا ساینتیست کسی هست که تلاش می‌کند تا پاسخ‌هایی برای بعضی از سوالات ما در باره جهان فیزیکی پیدا کند. شما هم می‌توانید ساینتیست شوید. برای آغاز این کار همه چیز را نهایی و مسلم حساب نکنید. با انجام دادن آزمایش‌های این فصل، شروع به سوال کردن در باره دنیای اطراف خود کنید. این آزمایش‌ها را می‌توانید با احتیاط و با در نظرداشت هدایات و به کار گرفتن روش‌های ساده انجام دهید. همیشه یک لگن یا طشت آب سرد در دسترس داشته باشید.

اگر نتیجه ی یک آزمایش با موفقیت همراه نبود، آنرا دوباره انجام دهید و علت شکست آن در دفعه اول را پیدا کنید. گاهی می توانید از نا کامی نسبت به پیروزی بیشتر بیاموزید. بهترین روش انجام آزمایشات این فصل، تعقیب منظم و پیوسته ی آن پیش از رفتن به فصل بعدی آن است.

هدف از این آزمایشات یاد گرفتن چال ها برای حیران ساختن خود و یا دوستان شما نیست، (هر چند این کار نیز صورت گرفته می تواند!)، بلکه منظور مهیا ساختن تجارب و نشان دادن اساسات علمی است. شما در خواهید یافت که جهان واقعیت می تواند خیلی جالبتر از دنیای تخیلی باشد.

2. ماده آب

آب بیشترین بخش غذا را تشکیل می دهد.

یک دانه سیب یا کچالو را رنده یا میده کنید، یا این که یک نارنج یا یک توته گوشت را فشار بدهید. برگ کاهو را در هوای آزاد قرار دهید.

خواهید دید که: آب (شربت) آن فشرده شده یا از آن تراوش می کند. برگ کاهو پژمرده شده به علت خشک شدن آب، اندازه اش کوچکتر می‌شود.

توضیح: بیشتر غذا های ما حاوی یک مقدار زیاد آب می باشند. سه بر چهار قسمت کچالو متشکل از آب است. سبزی های سبز، مانند کاهو، دارای نود و پنج در صد آب می باشند. سه قسمت گوشت گاو متشکل از آب است. بدن انسانها و حیوانات حاوی شصت تا هفتاد در صد آب است. آب برای حفظ حیات ضروری است. آیا اکنون می دانید که چرا غذا های خشکبار (غذایی که آب آن کشیده شده) در صورت نیاز به این جهت استفاده می شود تا ذخیره کردن آن جای کمتری بگیرد؟

آب از هوا به دست می آید

یک قوطی خالی حلبی را گرفته برچسپ آن را دور کنید و آنرا از یخ پر نمایید. بعد کمی آب به آن اضافه کرده و چند قطره رنگ گیاهی نیز به آن بریزید. آنرا از یخ پر نمایید. بعد کمی آب به آن اضافه کرده و چند قطره رنگ گیاهی نیز به آن بریزید. قوطی را برای چند لحظه روی میز بگذارید.

خواهید دید که: چنین به نظر می رسد که قوطی عرق کرده است چرا که در سطح بیرونی آن قطرات آب تشکیل شده اند.

توضیح: قطرات مذکور رنگه نیستند پس نمی‌توانند از داخل قوطی به بیرون تراوش کرده باشند. آب از هوا می آید. بخار آب (بخار به شکل گاز) در هوای اطراف قوطی توسط یخ سرد شده است. سرعت ذرات کوچک هوا، مالیکول های هوا، هنگامی که سرد شوند، آهسته می شود، به همین لحاظ این مالیکول ها با هم نزدیک شده و به مایع تبدیل می شوند. (به فصل حرارت مراجعه کنید ). این عملیه را انقباض یا تراکم می گویند.

ابر زمانی شکل می گیرد که هوا سرد شده و مقدار خیلی زیاد از قطرات آب روی ذرات کوچک غبار جمع می شوند. هنگامی که این قطرات خیلی سنگین شوند تا حدی که فشار هوا قادر به نگهداری آن ها نباشد، به شکل باران یا برف به زمین می بارند.

برای ادامه مطلب، میتوانید ضمیمه را از پایین دانلود نمایید.