Free and open educational resources for Afghanistan

میگویند معرفت به رسالت آبستن است به این معنی که وقتی انسان به معرفتی دست یافت فورا احساس می کند که وظیفه رسالتی برایش تولید گردیده است و دلش می خواهد حاصل آن معرفت را به دیگران نیز برساند و اطرافیان را از آن نعمت و عطیه نصیبی بخشد. به عقیده من لذت نیز همانا حکم معرفت را دارد به این معنی که انسان وقتی از چیزی لذت یافت دلش می خواهد دیگران را در آن شریک سازد و به همین تظر است که گفته اند رغم با بیان بکاهد و لذت شود زیاد، یعنی اگر غم خود را با باران در میان نهیم از شدتش می کاهد و اگر از لذت خود با دیگران سخن برانیم برکیفیت آن می افزاید.