هادی بیگدلی در کتاب ذهن ناآرام به سوال‌های روزمره خیلی از ما پاسخ می‌دهد. سوال‌هایی مانند: کی از این پیشرفت‌ها و ترقی‌هایمان بهره خواهیم برد؟ دویدن و نرسیدن تا کی؟ به هر چیزی که می‌رسیم، درمی‌یابیم آن چیزی نبوده که به‌دنبالش می‌گشتیم؟ کی به رضایت و آرامش و خرسندی خواهیم رسید؟ و ......

موجودی بر روی کره زمین است به نام انسان. ارگانسیمی به نام انسان یک سر دارد که داخل آن یک سیستم پردازشگر قوی و حافظه پر ظرفیتی است که نام آن را مغز نهاده‌اند. چیز دیگری نیز در کنار یا درون مغز است که نام آن را ذهن گذاشته‌اند. جنس ذهن ماهیت دانشی دارد. در ارگانسیم انسان ورودی و خروجی‌هایی برای مغز و یا ذهن تعبیه شده‌‌اند که عبارتند از: چشم، گوش، بینی، دهان و حس لامسه. چیز دیگری نیز در ارگانیسم انسان سوای مغز و ذهن جاسازی شده است که فروید نام آن را نهاد یا لیبدو گذاشته و در آموزه‌های دینی به آن نفس می‌گویند. نهاد یا نفس بدنبال ارضای نیازهای لذت طلبی خود هستند....

نویسنده اعتقاد بر این دارد که نمی‌توان با پاک کردن تک تک بدسکتورها پردازشگر ذهن را سر و سامان داد بلکه باید تا آنجایی که می‌توانیم به به‌هم ریختگی ذهنمان آگاه شویم تا آماده شویم برای حادثه بزرگ پاک سازی ذهن. از نظر نویسنده مطالعه یکی از ابزارهای قدرتمندی است برای آرام کردن ذهن.