روش‌های سنتی تدریس به‌ویژه در سطوح لیسه‌ها، با رویکردهای مبتنی بر یادگیری بزرگسالان تنظیم شده است. این نوع تدریس، شاگردان را قادر می‌سازد تا مالکیت یادگیری خود را به دست گیرند و با استفاده از رویکردی جامع و مستقل کار کنند، اما در روش تدریس مبتنی بر فعالیت‌های خلاقانه، شاگردان تشویق می‌شوند تا به روش‌های جایگزین مدل‌های سنتی یادگیری بیاندیشند. در این روش تلاش بر آن است که شاگرد در روند تعلیم درگیر شود و معلم با استفاده از ابزارهای متعدد و چندرسانه‌ای همراه با استراتیژی‌های از پیش طراحی شده، فضای صنف را به سمت تعامل دوجانبه و پرورش خلاقیت شاگردان
سوق دهد. شاید بتوان یکی از مهم‌ترین کارکردهای این روش را در این دانست که شاگرد به چشم‌انداز روشنی از کارکرد آتی آنچه که می‌آموزد، می‌رسد و می‌داند که این دانش، در زندگی واقعی او چه کاربردی دارد.

در این مقاله به اهداف تدریس خلاقانه، عوامل موثر بر آن، راهبردهای تدریس خلاقانه، ویژگی‌های مربی خلاق، استراتژی مدیریت صنف و استفاده از کمک‌آموزشی‌های چندگانه پرداخته شده است.